Аз дурихои дур хамрадифи насими сабуки кухсорон овозе ба гуш мерасад:
Суруди ман мисли афсона хохад монд,
Навои мастонаам човидона хохад монд.
Ва ин сурудахо бештар васфи зебоии Вахонзаминро фаро гирифта, саршор аз мехру мухаббат ба ин макон аст. Вахон барои сароянда чисму чон, бихишти барин ва калби замину боми дунёст. Ватану модар барои Курбоншои Вахони маънии хаётанд, аз ин лихоз дар сурудхояш хоки пои модарро тутиёи чашм мегардонад:
Кадамгохатро бибусам, модари чон, модари чон,
Бароят доимо бисузам, модари чон, модари чон.
Дар суруди дигари Курбоншо ормони мардуми дурафтода аз Ватан ва шому сахар дар хаваси обу хавои диёри азизанд бо навои чонгудоз танинандоз мегардад. Ва боз сурудахои зиёди Курбоншои Вахони дар васфи ёри сохибчамол, дунёи гузарон, зебогию бузургии Вахонзамин бо оханги чаззоби бадахшони дар фазо садо дода, беихтиёр дустдорони санъатро ба худ мекашанд. Шояд хамин чаззобият аст, ки соли 2004 санъатшинос аз кишвари Русия Андрей Комаров тули чандин руз сурудхои Курбоншоро сабт намуда, баъдан дар шакли диск ва китобчаи 20 сахифаги бо аксхои Курбоншои Вахони ва очерки муфассал оид ба таъриху фарханг, забону мусикии Вахонзамин ба нашр расонда, таассуроти худро чунин иброз намудааст: ”ваханский язык является современником санскрита и официально признан одним из древнейших, восходящем к праязыкам, он очень красив, музыкален и по-своему фонетически идентичен архаичному варианту санскрита. Курбоншо поет на этом языке. По музыке диск красивый, распевный, по гармониям близок к русским народным. Красивая лиричная мелодика с плавными переходами и приятный льющийся вокал - музыка понятна и органична для неподготовленного европейского уха».
Хамчунин соли 2012 санъатшиноси амрикои тули ду мох дар назди Курбоншои Вахони хунари рубобнавозиро омухта, барои хотира ба у рубоберо тухфа намудаст, ки имруз боиси ифтихори Курбоншост.
Курбоншои Вахони дар дехаи Вранг ба воя расида, дар хамин мавзеъ ба шеъру суруд ва мусики дил бастааст. Хунари навозандагиро аз рубоби бадахшони огоз намуда, батадрич ба навохтани дигар асбобхои мусики мепардозад, ки имруз бо малакаю махорати хос дар сурудхонии хеш аз онхо мохирона истифода мебарад.
Чун дар бештари хонахои бадахшони будани асбобхои мусики, бахусус, рубоб анъанаи хоси хар хонавода аст, оилаи Курбоншо низ аз ин чиз бебахра набуд. Беш аз ин бобои у Зиёхон ба хайси касидахони маъруф ба шумор мерафт, ки ба хунари навозандагии у таъсири амик гузошт. Дар огози даст задан ба овозхони, Курбоншои Вахони аз Душанбе Паллаев, Маликаи Саидзод ва дигар овозхонони маъруфи точик сурудхо мехонд, вале баъдан ба эчоди сурудхои хеш пардохт, ки бештарашон ба забони вахонианд. Курбоншо овозхониро аз соли 1992 огоз намуда, то кунун идома медихад. Дар ин давра лахзахое буданд, ки рузгори вазнин ва боз хам дар шароити кухистон дар оила будани танхо як писар зиндагиро барои чунин хунарманд мушкил месохт. Вале сарфи назар аз гаронии рузгор рубобу каламро аз даст напартофт, чун ягона тасаллои дили у дар он лахзахои мушкил буданд. Мехри беандозаи суруду оханг ва истеъдоди хуби овозхони ба у имконият доданд, то ба ин касб бештару бехтар майл кунад.
Имруз фарзандони Курбоншо ба воя расида, писараш Гавхар дастёру такягохи уст ва мекушад, то барои падар бехтарин асбобхои мусикии замонави дастрас бошанд. Хуснигул- духтари Курбоншо бо раксхои зебояш овозхонии падарро чаззобияти бештар мебахшад. Ин мухаббати фарзандон ва пайравону дустодорони хунар илхомбахши эчоди суруду охангхои Курбоншои Вахонианд, ки дар водии Вахон бо махбубияти хос тули чандин сол дар чашну маросимхои гуногун сароида шуда, забонзади мардум гаштаанд.